Tis stil..

..op de Destenis blog, gebeurt er dan niets? Jawel hoor, maar misschien heb ik wel last van een writersblock, of is mijn leven zo saai dat er niets over te schrijven valt. Ik denk het eerste want er gebeurt genoeg; Max loopt dat het een aard heeft, het is mooi weer en de tuin ligt er fraai bij. Op het werk gaat het zijn gangetje, de gebruikelijke klussen en frustraties om kleine en grotere dingetjes. Deze week lekker veel vrij, maar volgende week weer even stevig knallen. Eerst vrijdag een speciale 'jongeren-debat uitzending' van Heren in Kwestie, dan zondag de dodenherdenking vanaf voormalig Kamp Westerbork, maandag drie eindexamenprogramma's met 3 geschakelde ENG's opnemen, dinsdag van 10 tot 5 uur achter de vorstin door Drenthe trekken, woensdag opname voor het wekelijkse cultuurprogramma. Misschien donderdag vrij en vrijdag de op twee na laatste uitzending van Heren in Kwestie.

Dan glooit aan de einder alweer de vakantie, hierdoor ga ik de de TT week weer missen, bovendien gaat dit jaar wegens te weinig financiele middelen Klein Heemstede ook niet door. Ook gaat de champcar race in september niet door, de Champcar is opgegaan in de IRL en die heeft een andere agenda, en daar komt Assen niet in voor. Al met al gaan we een rustige zomer tegemoet, dat mag ook wel eens, al blijft het jammer wanneer je door een tekort aan centjes bepaalde programma's moet schrappen.

Wel weer leuk is dat ik geen klein vermogen hoef te betalen om Jason Mraz te zien optreden in Londen... hij komt naar Nederland, en wel op 9 juli. Natuurlijk heb ik de kaarten inmiddels binnen. Samen met broertje ga ik erheen. Ik heb er weer zin an...

Lente..

..in de ogen van onze lieve Max.

Gezocht..

..een motorpak, maat L. Liever iets te ruim dan te klein.

Afgelopen zondag mocht ik in mijn voormalige woonplaats Hoogeveen de Cascaderun vanaf de motor filmen. Dit was 1 week na mijn eerste motoravontuur, en ik moet zeggen dat ik de adviezen van collega Peter ter harte heb genomen, en dat ik best tevreden van het ding afstapte. Ik durf nu best onder dit stukje proza de reportage te plaatsen zelfs. Het was bijzonder gezellig in Hoogeveen, de volgende keer zou ik, als ik de sportredactie was, ook een camera op pad sturen om een sfeerrepo te maken. Die volgende keer komt er zeker. Het was nu de tweede keer dat de Cascaderun werd georganiseerd, vorig jaar 1800, en nu ruim 3400 deelnemers. Terwijl dat er best 5000 hadden kunnen zijn. De volgende keer moet de organisatie dan wel even zo'n 2 kilometer vóór de finish de wedstrijdlopers van de recreanten scheiden, want nu was het voor de koploper een enorm karwei om de achterblijvers te omzeilen. Voor ons trouwens ook, want dankzij de stuurmans kunst van Gert hebben een aantal deelnemers toch nog de finsh behaald.

Mraz

Op dinsdagavond is de avond voor mij alleen, Diana is naar haar hobby en ik verdoe mijn tijd met internet en dvd's. Vanavond speelt Jason Mraz op mijn tv. Jason is een folk, roots singer-songwriter uit de VS van A. En paar jaar geleden speelde mijn broertje met zijn band een nummer van hem, en eigenlijk sinds ik dat hoorde was ik op slag fan. Het leidde tot een tripje naar Londen, mijn favoriete stad, waar Mraz in de Sheperds Bush Empire optrad. Hij was in Groot Britannie om als voorprogramma van James Blunt te spelen. 1 avond speelde hij alleen, wij waren erbij. Alleen al zijn voorprogramma was geweldig, Raul Midon, de grootste blinde artiest sinds Bach.

Jason is inmiddels een held in Amerika en Azie, maar in Europa wil het nog niet echt lukken. En dat is jammer, want ik zou wel weer eens naar een concert van hem willen. Heel heel heel misschien gaan we nog wel naar Hyde Park Calling Festival in Londen. Tis wel even sparen, en je moet je even door Eric Clapton, The Police, John Mayer en Sheryl Crow heenbijten, maar dan heb je wel wat.

Hier kijk maar, dit is voor mij het lekkerste liedje;

Het heet Song for a Friend en het is een uitvoering uit 2004.

Spierpijn

Het was alweer even geleden dat ik voor het laatst iets voor het eerst heb gedaan. Gisteren heb ik mijn aller-eerste wielerkoers vanaf de motor gedraait. Mijn ritjes op de motor zonder camera zijn al op de vingers van 1 hand te tellen, en ik had 1 keer eerder een marathon vanaf zo'n ding gedaan, dus dit was wel even spannend. Het ging hier om de eerste van drie koersen van de dames in de Ronde van Drenthe, 5 rondjes van 25 kilometer, dus volgens de kenners een makkie. Bovendien hoefde er maar een klein stukje voor het nieuws gemaakt te worden, dus er was maar een beetje bruikbaar materiaal nodig..

Niet geheel ontspannen stap ik achterop de funkel nagelneue motor van Gert, ik hou me groot en doe mijn best. Het gaat wel aardig heb ik het idee, totdat de camera een vreemde storing geeft. Tuurlijk, dat zal ik dan wel hebben. Een collega brengt een nieuwe glasbak, en ik vervolg de koers. We missen een valpartij, maar Gert verklapt me dat 'wat je niet ziet, is niet gebeurt'.

Om kwart voor 6 finishen de dames, en drie kwartier later zijn mijn beelden al op zender. Direct na de eindstreep grist de verslaggeefster de schijf uit mijn handen en springt achter op de motor. Met de door mij bezweette helm op haar hoofd scheurt ze met 200 naar de studio. Ik spreek haar later die avond en ze verteld me dat ze tevreden was met het door mij gedraaide materiaal. Ook Gert de motard spreek ik later nog even over de mail, en hij stuurde me een foto van ons in actie. Geweldige kerel is het, hij zorgde ervoor dat ik al snel kon ontspannen op dat ding. Ik heb weer iets moois gedaan en vind het geweldig, hier ga ik mee door. Leuk werk heb ik toch..

Vandaag laat ik het ruw materiaal aan collega Peter zien, hij is een onbetwiste meester op de motor en zal me vast van tips kunnen voorzien. Peter zet mij met beide voeten op de grond terug en laat weinig van mijn werk heel. Ik ben het roerend met zijn argumenten en opbouwende kritiek eens. Ook ik zie nu weer hoe makkelijk het is om ogenschijnlijk eenvoudige aspecten van het camerawerk te vergeten als je bezig bent je te concentreren op iets nieuws. Maar ik neem alle tips en kritiek direct mee, want dit ga ik de volgende keer nog veel beter doen. Die volgende keer zal ongetwijfeld langer dan 3 uur duren en evenveel spierpijn veroorzaken, maar met de kennis die ik nu heb verzameld moet het lukken.

  foto: Meijco

Hij loopt..

Groot nieuws, onze Max heeft zijn eerste stapjes zonder steun gezet. De derde poging was qua stapjes een record, en bovendien op video vastgelegd.

We hebben het maar even geviert met een fles champagne die we nog hadden liggen. Max loopt nu rechter dan wijzelf.

Wat denken ze...

.. wel niet?

Vanavond zijn we bij mij thuis met het vierde seizoen van 'the 4400' begonnen, ergens in epidode 3 was er een persbijeenkomst, en waar ik al bang voor was gebeurde ook. Een legertje journalisten werd bijzonder slecht geacteerd. Met name de fotografen en cameramensen waren van een bedroevend laag nivo. De cameramannen droegen plastieke camera's zonder accu op de schouder en hielden het ding bovendien bij de beugel vast en niet bij de lens, waarschijnlijk omdat die ook niet echt was.

Het lijkt er beetje op of filmmakers er een sport van maken om televisiecameramensen als debiel neer te zetten. Niet zelden worden ze neergezet met een pet achterstevoren, een vies wit t-shirt, gympen en bijzonder onderdanig en onnozel. Natuurlijk zijn er collega's die er zo voor ge-typecast kunnen worden, maar kan er nu niet voor 1 keer een 'director of photography' zeggen hoe die acteurs zich moeten gedragen. Het zijn notabene je collega's die je probeert te vertolken.

Ergens vermoed ik dat ze het er om doen, het is algemeen bekend dat filmmensen enigzins neerkijken op het volk van de televisie. Wanneer je het edele vak van filmmaker uitoefent ben je nu eenmaal ver verheven boven het klootjesvolk dat voor tv hetzelfde doet, maar dan voor minder geld...

Ach, waar maak ik me druk om... Ik kan tenminste wél mijn eigen focus bijhouden   ;-)

 

Toekomstmuziek..

Wat is de toekomst van de televisie? Geen idee zeg ik dan in eerste instantie, niet in de laatste plaats omdat ik wél denk dat de toekomst van televisie onzeker is. Ik denk dat televisie zoals we dat nu kennen verdwijnt, en sneller dan we met zijn allen durven denken. Mensen zullen tv blijven kijken, maar dan op een andere manier, Niet meer op vast tijden, maar veel meer 'on demand' Met uitzondering van uitzendingen die live móeten (sport en evenementen) zullen alle programma's vanaf een vast tijdstip beschikbaar moeten zijn. Daarna is het aan de consument om te bepalen wanneer hij het tot zich neemt. Ik denk dat internet daarin een belangrijke rol gaat spelen, want nu al zie je dat middels bronnen als Uitzending Gemist en YouTube veel uitzendingen worden bekeken.

Het wordt dus ook moeilijker om te bepalen wanneer, wie op welk moment naar je product kijkt. Ik durf met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te zeggen dat er over 1 jaar net zoveel mensen buiten als binnen de provincie naar onze omroep kijkt. Drenthe heeft als kleine provincie dan het voordeel dat het erg veel 'buitenland' heeft. Ik weet dat er door heel Nederland via digitale tv, de schotel of internet naar onze uitzendingen wordt gekeken. Zelf heb ik ook al zo mijn favoriete programma's bij andere regionale omroepen. L1, Brabant en Rijnmond zitten in mijn vast zap-rondje.

[amsterdams accent] Wanneer gaat dit op tillevisie komme? [/ amsterdams accent] Ik antwoord 'aanstaande dinsdag' [amsterdams accent] O, bij Drents Diep, ja dat zie ik wel vaker. We gaan weer kijke hoor...Komp der ook weer een Trektocht kommende somer? [/ amsterdams accent]  En dit soort dingen hoor ik steeds vaker.

Iemand op de fabriek zij laatst 'we moeten geen tv maken voor de Drenten, maar voor iedereen die in Drenthe is geinteresseerd'  Over de grens denken dus, letterlijk.

Dit betekent ook dat de vorm en inhoud aangepast moet worden, nieuws moet je de hele dag in beeld en geluid aanbieden op je website, en 's avonds de hoogtepunten en in verdieping brengen in een korte maar krachtige nieuwspresentatie. Daarnaast een stevige discussie aan tafel, met inbreng door je kijkers middels de mail of Skype ofzo. Ja, ik roep maar wat. Doe er je voordeel mee, want ik denk echt dat als je het Staatsjournaal blijft kopieren je ook verloren gaat in de hoeveelheid informatie die beschikbaar is.

Televisie is geen medium meer, het is een apparaat. Het medium wordt internet, althans, die razende informatiestroom die de hele dag beschikbaar is, die voor iedereen toegankelijk is of je nu een zendmachtiging hebt of niet.

Halve televisie..

'Sorry dat het zo lang duurt hoor, ja, radio is allemaal veel sneller en eenvoudiger'

Wanneer je in een multimediaal bedrijf werkt hoor je dit regelmatig, althans wanneer je met een van oorsprong radiomens voor de televisie op pad moet. Ik kan niets anders doen dan bovenstaande bevestigen, tis inderdaad sneller en ja, zoveel makkelijker. Radio is televisie, maar dan nog niet helemaal af. Het plaatje ontbreekt nog. En daar gaat zoveel tijd in zitten, het plaatje op een fatsoenlijke manier maken, en liefst zo dat het gesproken woord zoveel als mogelijk onnodig is. 1 beeld zegt meer dan.....

Nu ben ik geen journalist, maar ik vermoed dat ik wel bij machte zou zijn om een fraaie radiobijdrage te maken. Ik zou denk ik net als collega's achter een stel kippen aan ga lopen, om hun gescharrel te registreren, ik zou interviews niet in een woonkamer opnemen, maar in de buitenlucht hopende op mooi 'ambiance'. Maar ik zou ook regelmatig stiltes laten vallen, zoals ik ook graag vaker in tv-repo's zou zien, laat maar horen dat iemand twijfelt of overdenkt. Ook op tv, laat maar zien, niet te plastisch en te clean maken.

Maar om op de openingszin terug te komen, je hoeft je niet te verontschuldigen dat het zenderen, uitlichten, changeren of repeteren wat meer tijd kost. In tegenstelling tot radio is televisie een medium dat veel tijd nodig heeft om tot fraaie resultaten te komen, als kwaliteit niet telt stuur je maar een camjo ;-) Het grappige is echter dat radio door relatief meer mensen beluisterd word dan tv bekeken. Maar dat er op een tv stukje meer reacties komen en dat die langer onthouden worden dan radiobijdrages over hetzelfde onderwerp, ik ben blij dat dit door radio diehards als positief ervaren wordt. Al die tijd betaald zich dan toch uit.

Ikzelf ben heel makkelijk in mijn radiogebruik, ik heb de pest aan praatradio en luister in louter noodgevallen naar bijv. radio 1 (Tour, Interlands) Voor mij alleen muziek, commercieel meestal, en soms 3fm, maar deze laatste alleen omdat ze eindelijk een beetje interesse tonen in Jason Mraz. En als iemand gezongen naamjingles uitzend gaat de radio al direct op een andere zender.

Nee, dan tv. Het kost wat meer tijd, maar dan heb je wel radio mét een plaatje.