zondag 21 maart 2010

Videograferen

'Videograferen' is een legitieme term voor het vastleggen van bewegend beeld. Nog nooit is een dergelijke naam treffender geweest voor het werk waar ik nu af en toe mee bezig ben.

Dat is namelijk filmen met een fotocamera, HDSLR, VDSLR,V-DSLR of wat de toekomstige naam maar zal worden. Daar zijn de geleerden het nog niet over eens. Sinds collega Fred een Canon 7D heeft aangeschaft ben ik geboeid door dit fenomeen. Ik was al langer met het ding bekend, mede door de geweldige verhalen van Frits van Eldik, maar ik had er nog nooit mee gewerkt. Toen Fred mij vroeg om met de 7D een clip te draaien zei ik natuurlijk volmondig 'JA!!'

Na een geslaagde proefopname van niemand minder dan de 3J's hebben we een mooie clip gemaakt.



Het werken met een spiegelreflex fotocamera is een feestje omdat zo'n ding op een relatief grote sensor opneemt en je bovendien met geweldige lenzen werken kan. Bij een groot diafragma is een prachtige scherptediepte je beloning. Bovendien registreert de camera op resoluties tot full HD (1920x1080) wat resulteert in geweldig gedetailleerde beelden.



Ik heb me de afgelopen weken ingelezen in dit fenomeen en ik kom tot de conclusie dat buiten Nederland het professioneel gebruik al vrij groot is. Er worden grote videoclips, corporate movies, budget films, commercials en zelfs wereldberoemde series mee opgenomen. Zo zijn bijvoorbeeld alle 'car plates' van de serie '24' opgenomen op een camera van Canon. Een car plate is het beeld wat je ziet als decor achter de acteurs die in een auto rijden. In werkelijkheid zitten ze in een auto die in een studio voor een groene wand staat, en in de montage wordt alles wat groen is vervangen door beeld wat gefilmd is vanuit een echt rijdende auto. Bij een volgend seizoen van '24' zullen de camera's ook als 'A en B' camera ingezet worden.



Kortom, interessant werk. Temeer omdat ik voor de Fabriek een Canon 7D en een set lenzen mocht aanschaffen om de nieuwe vormgeving op te draaien, en dat mag ik weer doen met eerder genoemde collega Fred. Het cirkeltje is weer rond dus....



Vanavond alvast geoefend tijdens magic hour in Assen:



setting down from Edwin van Stenis on Vimeo.



zaterdag 13 maart 2010

Ze is zo mooi....

Ineens was ze daar. Ik zag haar en eigenlijk was het liefde op het eerste gezicht, zo nieuw en groen is ze... Op een vreemde manier voelde alles wel normaal en bekend aan, alles zat op de plaats waar het hoort. De klik tussen ons was er direct.

Okee, nog niet alles kan ze, en het is even wennen dat ik weer back to basic moet. Maar wat ze van zich laat zien is fantastisch, zo puur en zuiver.

Ze is van een ander, maar ik hoop dat ze ooit de mijne is. Ik droom er zelfs van, de mogelijkheden.. de avonturen die we samen zullen beleven.



Moet ik dan afscheid nemen van wat ik de laatste 13 jaar zo heb gekoester? Of kan ze er gewoon bij? De vertrouwdheid die mijn leven vormgegeven heeft of het speelse van de toekomst? Ik kan niet kiezen, ik wil het allebei.



Gelukkig komt er snel een moment dat haar weer mag vasthouden, en haar meer mag leren kennen..ik kan niet wachten.



Ik leerde haar 3 weken geleden kennen en gisteren kwam het tot een hoogtepunt.

Toen heb ik voor de omroep een promo gedraaid op de Canon 7D. Een promo voor een radioprogramma(!) op hoge resolutie... op een fotocamera...

Wat een plaatje, wat een kwaliteit en wat een genot om mee te werken. Het vergt wat aandacht als het gaat om lenskeuze en instelling, maar het resultaat mag er zeker zijn.



In een tijd waarin kwantiteit de voorkeur heeft boven kwaliteit maakt deze camera het verschil. Hiervoor is kennis en gedrevenheid een vereiste. Fotografische kennis en liefde voor het vak zijn de ingredienten die dit feestmaal bereiden. Dit maakt het werk weer interessant.



Ik zal mijn schoudercamera er nog niet zo snel op inruilen, maar als ik even weer wil genieten pak ik haar even vast.

Ik heb er weer zin in!





Met dank aan Fred, die haar aan mijn handen toevertrouwde..volgende week meer!