zaterdag 16 juli 2011

15 juli 2011

00.00 Ik lig net een kwartier in bed, morgen heb ik een korte nieuwsdienst. Om 11 uur pas beginnen dus ik kan Max lekker naar school brengen en dan thuis nog wat voorbereiden voor de buurtbbq van die avond.
02.00 'papa, papa kom eens, ik heb pijn in mijn beentjes..' hoor ik zachtjes vanuit de kamer van Max. Ik ga naar hem toe en wrijf wat over zijn benen die pijn doen van de groeipijntjes, had ik vroeger ook veel last van. Half uurtje later slaapt hij weer en ga ik er ook weer in.
05.00 Nu worden we wakker van Isa die huilt, mijn vriendin is aan de beurt om het speentje erin te doen maar ze roept me er al snel bij. Isa heeft overgegeven en alles moet schoon en het meisje in bad. We zouden niet meer gaan slapen.. Kort nachtje zo.
09.35 Max is op school en sta de wraps met roomkaas en zalm te bereiden voor vanavond.
11.00 Mijn nieuwsdienst is begonnen en als eerste staat een reportage in de stad op het programma, lekker in de buurt.
14.10 De repo in Assen is klaar als de verslaggever een berichtje over een brand in Hoogersmilde op zijn telefoon krijgt. Hij belt naar de redactie met de vraag of wij er even naar toe moeten, het is vlakbij dus we kunnen zo even kijken. We krijgen een go en grappen nog tegen de politievoorlichtster waar we net mee hebben gesproken dat we elkaar straks wel weer zien.
14.18 Ik vraag naar de naam van het bedrijf wat in brand staat want ik zie nog geen rookwolken en we zijn er bijna. Hij zoekt het op en zegt verschrikt dat het om de zendmast gaat. Onze ogen richten zich tegelijk naar boven en we zien een kleine rookpluim uit de top van de toren komen.
14.40 Ik heb al weer even vanuit een woonwijk staan filmen en we spraken met buurtbewoners. Als ik maximaal inzoom zie ik de verf van de mast springen, grote stukken vallen naar beneden. Ik weet dat mijn collega inmiddels aan het filmen is bij de brandweer dus ik permitteer me om even een stukje te gaan rijden om een beautyshot te maken van de toren en de dikker wordende rookpluim tegen de blauwer wordende lucht.
15.15 Ik heb beelden gemaakt van een hittecamera van een brandweerman. Ik zie perfect waar de brand is en hoe heet het is, hij verteld me tussen neus en lippen door dat ze net de toren hebben ontruimt want het kan nog weleens spannend gaan worden. Ik heb inmiddels al lang het cache geheugen van mijn camera lopen. Dat is een functie waarmee de camera altijd een paar seconden registreert ook al loopt de camera niet. Iets wat ik vaak gebruik in situaties waar nog weleens iets onverwachts kan gebeuren
15.24 Ik zoom net in naar een politiehelicopter met als bedoeling die te volgen tot hij achter de brandende mast vliegt als ik de verslaggever hoor “HIJ GAAT!” Snel zoom ik uit en ik zie in mijn zoeker hoe de mast met donderend geweld naar beneden stort, ergens hoor ik iemand in paniek schelden en vloeken. Met bonzend hart realiseer ik me dat dit een wereldshot moet zijn maar er is geen tijd om na te denken. Ik haal de camera van het statief en ga de geschokte mensen om me heen filmen. Iedereen staat met open mond te kijken naar de rokende puinhoop voor ons. De buurtbbq ga ik vast missen vanavond, er is werk te doen.
16.45 Ik heb veel gesprekjes opgenomen met ooggetuigen. 1 meisje was erg emotioneel, ze verteld ons dat het beheerdershuisje aan de voet van de mast hĂșn huis is, en de vloekende man in mijn shot is haar vriend die zijn huisje al verwoest voor zich zag. Nu is bekend dat het huisje onbeschadigd is. Nu met spoed naat het gemeentehuis voor een persconferentie.
17.45 De persco is klaar en vlieg met razende spoed naar de studio om de uitzending van 18.18 nog te halen. Het lukt en ik krijg van veel collega’s de complimenten voor het shot wat inmiddels de wereld overgaat. Ik zie het op tv nu ook voor het eerst en ben van binnen kritisch over mijn kader..
19.30 Ik doe nog even de studiocamera van alweer de derde ingelaste uitzending, nog even en ik kan aan de bbq.
20.15 Ik gooi een hamburger op een bbq die al bijna uit is, draai een bierflesje open en sta de buren te woord die allemaal willen weten hoe het was.
00.00 Het vierde biertje zoekt zijn weg naar buiten en ik besluit om na het plassen nog 1 pilsje te nemen buiten en dan naar bed te gaan. Ik sta nu officieel zelf op punt van instorten. Wat een dag..

vrijdag 8 juli 2011

Trektocht

Zo, dat was me het weekje wel weer. Na een afwezigheid van twee jaar zend RTV Drenthe eindelijk weer de Trektocht uit. Voor mij de vijfde keer dat ik deel uit mag maken van een team wat lopend van het ene dorp naar het andere gaat. Elke dag weer een nieuwe route van ca 18 kilometer. Twee presentatoren een cameraman gaan te voet en een radiotechnicus in de verbindingswagen. Daarachter weer een ondersteunende auto met regisseur en productie.
Erg leuk om te doen, maar zeer zwaar. Die kilometers sjouwen met de camera, fullsize, en lekker meelullen met de presentatoren, iets wat ik normaal moet laten.
Mijn rol is een beetje teasend, ik maak graag de vileine opmerkingen die niet zelden sneuvelen in de montage. Net als zoveel, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Het is een soort roadmovie, je draait vanaf het begin de ontmoetingen en de loopshots, de hele dag door want je weet nooit of er na deze ontmoeting nog iets leukers volgt. We worden uitstekend verzorgt door het bedrijf, goede kleding en schoenen en een prima productie die voorziet in eten en drinken, en die brandstof hebben we nodig want het gaat schoon op terwijl we door de kijkers onderweg ook nog worden voorzien van gebak, koffie, ijsjes en dreuge worst. Ik hou van de Trektocht! Nu een weekje reguliere programma's draaien en dan nog een weekje knallen. De teller staat qua kilometers nu op 85 en qua gebak op 7.

Hier de afleveringen van donderdag en vrijdag:



zondag 3 juli 2011