'Pre- Event Press Moment' Zo heet dat in goed Drentsch, 6 rijders in een busje, daarachter een legertje journalisten, en allemaal zijn ze op weg naar de schaapskooi van Balloo. Levert dit mooie plaatjes op? Nou voor mij in ieder geval wel, fotografen buitelen over elkaar heen, allemaal om bijna hetzelfde plaatje te schieten. Een enkeling onderscheidt zich en zoekt een interessantere hoek, maar al snel wil iedereen die foto ook maken en is het originele eraf. Opvallend is ook de hoeveelheid 'zolderkamerjournalisten' Jongens met een piepklein digitaal fotocameraatje die thuis aangekomen hun eigen autosportwebsite bijwerken. "Aleen maar voor de lunchkroket en gratis entree" zo vertrouwde een 'grote mensen journalist' mij toe. Hoe dan ook, het maakt het werken er niet makkelijker op. Daarnaast zijn er ook de nodige Camjo's. CameramanWannabee's die eigenlijk journalist zijn, maar die door de krant met een camcorder de straat op worden gestuurt, omdat de papieren versie van de krant blijkbaar steeds minder populair is. 'WIE HEEFT DAT VOLK IN VREDESNAAM WIJSGEMAAKT DAT JE OP 10 CM AFSTAND VAN HET ONDERWERP MOET STAAN #%@& nog aan toe!!! ' Behalve dat Robert Doornbos op die manier een neus krijgt van de buitencategorie, staan die gasten constant in je shot. [/frustratie]
Vandaag een praatje met Darla, de PR dame van Bridgestone, gefilmt als laatste stukje van een onderdeel over de bandenleverancier. Later die dag met de Aussies over de baan gewandeld. Will Power en Simon Pagenaud verkenden met hun engineers het TTcircuit. Destenis is inmiddels op de hoogte van een een paar ShortCuts op de track, dus in de tijd dat ik die jongens opwachtte, doodde ik deze momenten met het maken van een paar TimeLapse shots. Echter, omdat ik te beroerd ben om een statief mee te zeulen, moet ik de bandenstapels maar gebruiken, toch?
Beetje een kort dagje vandaag, klein stukje met de de grote Rick Rik Hovingh gemaakt over het enorme aantal accreditatie aanvragen. Daarover gesproken, ik heb de pas om de nek hoor, helaas was de organisatie te knieperig zuinig om er een halskoortje bij te leveren, maar ik haal er wel 1 uit die spaggettibos op zolder.
Tevens hebben we de presentatieteksten even opgenomen, en heeft de presentatrice Karin onderwijl het stuurtje van Alex Figge in de auto geplaatst. Ik zou het echter nog even checken, voordat Figge de Haarbocht instuurt. Onze hollandse vriend Robert Doornbos rijdt met nummer 14 zijn rondjes, welke andere Nederlandse grootheid had toch iets met dat nummer?
Vanaf vandaag stroomt het Champcar circus Assen binnen, een konvooi vrachtauto's leverden de wagens, tankinstallaties en materiaal af op de paddock. Een 200 meter lange betonnen muurtje werd gebouwd in de pits, en overal wemelde het van de aggregaten en omvormers, die rare amerikanen hebben alleen maar spulletjes die werken op 110v namelijk. Een mooie gelegenheid om alvast wat dingen van dichtbij te bekijken, en om verhaaltjes voor ons Champcarjournaal te bedenken.
Morgen vanaf 10 uur kun je me vinden op het TT circuit van Assen, dan draai ik voor RTV Drenthe de hele week het Champcarjournaal. Komend weekeinde rijd de Amerikaanse tegenhanger van F1 op het mooiste circuit van Nederland. Het is voor het eerst dat deze topklasse autosport ons landje bezoekt, mooi dat we nu in Robert Doornbos een fraaie Nederlandse coureur in die klasse hebben. Bobby D. staat met 53 punten verschil op een mooie tweede plaats in het algemeen klassement. Morgen krijg ik als het goed is ook mijn accreditatie om de nek gehangen. Ik kan zeggen dat zo'n vrijbrief om over de paddock te wandelen mij toch wel 'larger then life' maakt. Ik ben een groot autosportfan, en om bij zo'n festijn in het hol van de leeuw te mogen kruipen is dan natuurlijk wel aardig.
Ik hoop overigens dat ons bedrijf erin geslaagd is om fatsoenlijke accreditatie te organiseren, want zoiets wil wel eens misgaan. Zo ben ik een paar jaar geleden met mijn favoriete sportverslaggeefster afgereisd naar Luik om daar de start van de Tour de France te verslaan, altans, wij bezochten met name Erik Dekker en Karsten Kroon van de Raboploeg. Wij hadden door omstandigheden geen pasje om de nek, dus stonden we, net als de bourgeoisie, achter de hekken. In de buurt van het platform waarvandaan de renners startten voor de proloogtijdrit, hadden we ons al een plaatsje op het balkon van een vriendelijke buurtbewoner geregeld. Onze blonde verslaggeefster vond dit niet goed genoeg en sprong op een zeker moment over een hek en rende de straat over bij het rennerskwartier. '' KOM SNEL EDWIN, DE GENDARMERIE KIJKT NU EVEN NIET!!!!!!!! ".........O,O, was mijn eerste gedachte, maar al snel had ik de hindernis ook genomen, en voor ik het in de gaten had bevonden we ons tussen de renners. We deden ons ding in het rennerskwartier, en begaven ons naar die beroemde helling waarvandaan de beste wielrenners van de wereld hun eerste meters van de Tour startten. Zo stonden we een poosje te draaien aan de rechterzijde, en verbaasde ons erover dat de, toch in zo'n grote getale aanwezige, beveiligers ons onze gang lieten gaan. Op een zeker moment echter werden we aangesproken door een meneer met porto en een keurig zwart uniform. 'Wat we hier in vredesnaam deden?!' blafte de man ons toe... 'Het was leuk zolang het duurde', dachten wij, en we wierpen een blik naar het eerdergenoemde balkon. 'Zie je wel...' verraadde de blik in de ogen van de appartementbewoner, '...ik zet wel vast koffie'
"Jullie mogen hier helemaal niet staan!!" brieste het pak....."Jullie moeten aan de linkerkant staan, deze kant is voor fotografen.." 'tuurlijk, onze fout excusé monsieur..'
Het duurde nog een half uur tot we echt weggestuurd werden, maar toen waren onze Drenthen Erik en Karsten allang gestart. De reportage was gered, en een lange wandeling terug naar de auto deed ook geen pijn meer, wat een mazzel..
Een beetje brutaliteit kan een verslagje wel redden , maar ik zal toch blij zijn als ik morgen het felbegeerde kaartje om mijn nek heb hangen.
..van 2 cameramannen. Wat bedoelje daarmee, is me een paar keer gevraagd. Nou, bij het maken van Klein Heemstede willen we het gesprek tussen Peter Zwerus en zijn gast het liefst non-stop opnemen. Nu filmen we het met zgn. ENG camera's, voor de onwetenden; camcorders met een bandje, of in ons geval een disc. Cameraman Gert blijft in principe altijd bij de gast, en registreerd 's mans reactie tijdens vragen, en uiteraard het antwoord. Ik maak de andere shots, shots van Peter als hij aan het woord is, luistershots, totalen, bootjes die voorbij komen en de overgangen naar de diverse lokaties op het eiland.
De opname per gast duurt ongeveer 2 uur, dus dat is 2 uur lang non-stop concentratie, en dit 2 soms 3 keer per dag. Wij zijn van mening dat het gesprek lekkerder loopt als Peter en zijn gast tijdens die twee uur niet hoeven te stoppen als wij verplaatsen of accu's en schijven wisselen.
Gert en ik hebben al lang nauwe banden, en we kennen elkaar door en door. Dit zorgt ervoor dat we aan een klein knikje of handgebaar voldoende hebben om te weten wat de ander doet, of gaat doen.
Als Gert zijn schijf gaat wisselen neem ik zijn shot over, een klein tikje op mijn schouder laat me weten dat hij terug is, en dat ik het shot langzaam terug kan brengen naar, bijvoorbeeld, een totaalplaatje. Gert neemt zijn positie weer in, en zodra mijn shot even gemist kan worden ga ik ook wisselen. Er is geen regisseur op de set aanwezig, dat zijn Gert en ik samen. We horen vaak van gasten dat de tijd voorbij vloog, en dat de camera's zo fijn 'onzichtbaar' waren.
Deze manier van werken is wel arbeidsintensief, maar draagt in belangrijke mate bij aan de uiteindelijke sfeer.
Ik ben zowieso wel van de bijzondere manier van werken, toen er zo'n 4 jaar geleden besloten werd om een liveprogramma te maken op de vrijdagavond, bedachten een klein clubje mensen, waaronder Destenis zelf, dat het wel aardig zou zijn om 20 minuten live met 1 camera te doen, zeg maar 20 minuten in 1 shot. Dit vraagt veel van de cameraman, die erg goed naar inhoud moet luisteren en bijzonder goed moet anticiperen. Alle bewegingen komen direct op zender, dus moeten soepel en logisch worden uitgevoerd. Het werkte uitstekend, later met meer budget zijn we het programma gaan uitbreiden naar een professionele meercamera registratie. Maar eigenlijk denk ik nog wel vaak terug aan die avonden dat ik het Drentsche kijkerspubliek 20 minuten lang op mijn schouder kon laten meeluisteren naar de interviews.
Overigens gaan de ultieme credits voor dit soort camerawerk naar regisseur Aleksandr Sokarov en cameraman Tilmann Buttner. Zij maakten in 2002 de film Russian Ark, een op steadycam gedraaide film van 96 minuten in 1 shot ! Een absolute aanrader voor de vakidioot.
..kijk ik tevreden terug op een geslaagde opnameweek. 11 afleveringen hebben we opgenomen, de collega's hebben de held uitgehangen toen ik er 1 nachtje niet bij was, we hebben gelachen, geklaagd, gedronken, gegeten, geslapen en gevaren. De zeilschool die ons van drankjes en eten voorzag leerde ons de nodige nautische taal. "Wenden, reef de gijp, los de schoot" en meer van zulkse terminologie werden ons om de oren geslagen. Ik snap er nog geen moer van.
Gasten zeiden ons steevast bij vertrek dat ze genoten hadden, Jan Kruis, Marcel Moring, Johan Derksen, Ellen ten Damme en de 7 anderen hadden het leuk gehad.
En wij dus ook, vermoeid maar meer dan tevreden kijken we terug op het derde opnameseizoen van 'Klein Heemstede'
Om nog even terug te komen op de zeiltermen, deze hebben we zelf nog even erbij verzonnen, bedenk maar wat ie betekend: VOER DE GEEP !!
..de spullen zijn gepakt, maandag draaien we voor het 3e seizoen het programma 'Klein Heemstede' Presentator Peter Zwerus ontmoet daar bekende Drentsche mensen, en gaat een lekker gesprek met ze aan, even verlaten ze hun eiland om erover te praten op het onze. Wij draaien dat met 2 camera's, Gert en ik doen ons dansje om 2 heren in gesprek, en na 2 uur verlaat een gast zijn gastheer middels de roeiboot waarmee hij ook is aangespoeld. Een leuk programma om te zien, en even zo leuk om te maken. We verblijven met de ploeg op het eiland in het Paterswoldse meer, en hebben een mooie tijd. Dat we in die 5 dagen 11 programma's maken, en ons een slag in de rondte werken word natuurlijk door de kijker niet gezien. Maar dat zelfs sommige collega's van de omroep denken dat we 'lekker een weekje in de zon op een eiland aan het vakantie vieren zijn'....
Tuurlijk,als de opnames klaar zijn genieten we van een goede maaltijd, en in het verleden zijn we na het eerste biertje weleens níet meteen naar de tent gegaan, maar goed wíj hadden de indruk dat we het verdient hadden
'Wat een luizenbaan hebben jullie toch, een beetje publiek geld opmaken in de zon'.... Sommigen zeggen dit gekscherend, maar er zijn er echt die bloedserieus zijn..
De collega's die dit lezen en weleens in het buitenland komen, kennen deze opmerkingen ook vast wel. Tuurlijk draaien we weleens in zonovergoten gebieden, maar filmen in een koelruimte met 3000 bodybags, of naast een wiegje met een beschimmelde baby zijn dingen die je niet snel tijdens een ClubMed-arrangementje zal doen.
Waar gaan we naar toe, vroeg ik aan de jonge verslaggeefster die naast me in de auto stapte. ' Naar Dalerpeel, daar heeft een wasbeer een haan aangevallen, en de eigenaar van de haan heeft er foto's van gemaakt' O, wasberen in Nederland? ' Ja, na de 2e wereldoorlog zijn die beesten in Duitsland uitgezet, en daar is nu op sommige plaatsen sprake van een plaag, en ze steken nu de grens over naar Nederland' Dit riekt naar een hilarische reconstructie, en dat gaan we dus ook doen.
' Meneer, komt u het kippenhok maar binnen zoals u gisteren ook deed, en prik maar wat met de stok en ga maar foto's maken. De camera is nu de wasbeer, en wat u ook doet, overdrijf het maar een beetje..' Goed hoor, zei de man, en hij acteerde dat het een aard had.
'Zeg, moet die haan niet uit zijn lijden verlost worden?' Ik zag dat het beest nog altijd zwaargewond door de kooi kroop.'Ja, dat doe ik wel als jullie weg zijn..' 'Graag' was ons antwoord.
Sneu verhaal voor de haan in kwestie, maar een goed komkommer-item in ons nieuws van gisterenavond. Laatste woorden van de voice-over: "Haan Kippie is 12 jaar oud geworden"
En auto's ook. Vandaag naar Rizla Racing Day geweest, was druk en lekker warm. Naast races in diverse auto- en motorklassen waren er ook demo's van oa. Jeroen Bleekemolen in de A1 GP en Andreas Wirth in een Champcar. Vooral de laatste maakte grote indruk met een nieuw ronderecord; 1.28 min. en een beetje. Altijd leuk voor een Kodakmoment.
Nou, vooralsnog gaat de Champcarrace van 2 september in Assen gewoon door. De rechter heeft vandaag het TT-circuit in het gelijk gesteld tijdens een zaak die aangespannen was door een paar natuur- en milieu organisaties en een vakantiepark. Gelukkig maar, want ik ben inmiddels groot fan van deze klasse, en ik ga namens RTV Drenthe dan ook die hele week draaien voor het Champcar-journaal.
Bijzonder is trouwens wel dat 1 van de partijen die tégen de races is , vakantiepark Witterzomer is. Deze camping adverteert op zijn site wél met de Champcarrace die gehouden wordt op het circuit.
Ik zeg boycotten die tent, ga maar lekker met je sleurhut op 1 van de vele boerencampings in de buurt staan, veul gezelliger ook.
Doet me ook denken aan die keer dat ik voor een reportage naar een bestuurslid van VOLE moest. VOLE staat voor; Vereniging Omwonenden Luchthaven Eelde, semi-beroeps azijnzeikers zeg maar. Deze man stelde voor om het interview op te nemen in zijn achtertuin, want dan konden we mooi de vliegtuigen horen overkomen.. In het half uur dat volgde is er natuurlijk geen vliegmasjien te ontdekken, maar was de beste man 2 keer niet te verstaan door de intercity Groningen-Zwolle vice-versa en terug, die bijkans door zijn tuintje denderde. Ach, mompelde hij, daar ga je vanzelf aan wennen, ieder uur 4 keer.
"Dag meneer. Ik maak voor RTV Drenthe een aantal close-ups van willekeurige mensen, ik heb er een stuk of 60 nodig, mag ik die van u ook draaien? Tis zeg maar een soort van bewegende pasfoto.. Ja? ok, ga daar maar even staan, en lachen naar de kijkertjes thuis.., klaar." "Wanneer het erop komt? Weet ik nog niet, het is voor onze nieuwe breedbeeldvormgeving, die word vanaf 3 september uitgezonden, daarin zit net als nu een 4-tal vakjes met koppen van doorsnee drenten." "O, u komt uit Hellevoetsluis, geeft niets, dat ziet niemand hoor."
De nieuwe clip van MooiWark is klaar, is best aardig geworden vind ik. In HD is ie natuurlijk nog veel mooier, maar tot die tijd vermaak je je maar met deze lowressssss versie:
Mijn Trektochtweek zit er weer op. Het begon al lekker op de eerste dag, zo'n 5 kilometer voor het einde van de tocht kreeg ik enorme pijn in mijn rechterknie. Nu ben ik een maand geleden geopereerd aan mijn linkerknie, dus ik had verwacht dat ik dáárvan last zou hebben. Niet dus, de fysiotherapeut leerde me dat ik waarschijnlijk, in een poging om de knie te ontlasten, ik de rechterknie heb verbelast. Ik kwam thuis de trap niet eens meer op, en ik belde laat op de avond nog met de regisseur dat ie cameramensen achter de hand moest houden voor het geval ik niet verder kon. De volgende dag heeft de fysio de knie goed ingetaped, en ben ik wat vaker in de productie-auto gestapt, en dankzij een dagelijkse behandeling kon ik de hele week volmaken. Jammer dat het zo moest, ik heb de 6 weken in voorgaande jaren altijd zonder problemen mét camera uitgelopen. Vanochtend nog een teek verwijderd uit mijn been, en ik hoop dat daar geen problemen uit ontstaan. De week verliep qua draaien zeer voorspoedig, we hadden er tenslotte mooi weer bij.....
Dit brengt me op de top 5 van meestgehoorde opmerkingen van het publiek: 1. Ie hebt er mooi weer bie 2. Ie bint over de helft 3. Lopt oe echt alles? 4. Wie kiek'n alle avonds 5. Word dit ook uutzond'n?
