Even doe ik de lichten van de auto uit om te zien hoe donker het écht is.....'Ahhhhh, aan EDWIN!!' krijst de bijrijdster. We rijden in een tunnel door een berg, we zijn net Urnes uit en rijden terug naar Sogndal. Ik dacht dat ik tijdens deze trip door Noorwegen al veel had gezien, maar een 1-baanstunnel zónder licht was nieuw voor ons. Ik kan melden; doe niet je licht uit in zo'n ding.. Snel knip ik weer het grootlicht en de mistlampen aan, het eind is nog niet in zicht. Het zou zo'n kilometer lang zijn, dat is niet lang voor een tunnel in Noorwegen, de langste is daar 24 km. Maar het is een heel eind terug naar een passeerpunt als er een vrachtwagen op je af komt. Aan het eind van de tunnel doemt het overweldigende landschap weer op, ik geniet met volle teugen. Stop af en toe voor een foto, neem een bocht, delete de foto en ik neem een betere. Geen 5 minuten zijn het zelfde, en het mooiste van onze vakantie zijn toch wel de reisdagen. Een wijs man zei ooit; "Het mooiste aan een reis is niet de bestemming maar de weg ernaar toe" Gelijk heeft ie.
Inmiddels zijn we aan de laatste 3 dagen begonnen, maandag verjaar ik en maken we de laatste rit naar Oslo, daar blijven we tot dinsdagavond en dan rijden we weer de boot op die ons naar Fredrikshaven vaart. Als we wakker worden in Denemarken rijden we de toet weer van boord en gaan we naar huis. Het thuisfront heeft inmiddels alles al gehoort via Skype, Picasawebalbums en mijn Flickraccount, dus we hebben niets meer te zeggen. Ik vrees nu al voor mijn dagelijkse ritme, en ik weet dat ik dit land vreselijk ga missen. Diep van binnen denk ik dat ik hier kan wonen, zelfs het Noors is na twee weken goed te volgen en zeker te lezen. Misschien maar eens informeren bij de NRK of ze nog vacatures hebben.
Het was een mooie trip, ik heb me fotografisch helemaal kunnen uitleven, veel gezien en veel geleerd. Max heeft het op deze laatste camping eindelijk naar zijn zin. Onze twee-en een half jarige heeft de schommels en de zandbak wel gemist. Maar hij was zo lief, watervallen zijn zijn nieuwste obsessie. Thuis moet ik misschien maar een waterornament in de tuin gaan graven. Papa heeft zich trouwens ook best vemaakt met watervallen, op één camping stond er 1 in de achtertuin, en de onmetelijke diepte vanaf de Voringsfossen is weergaloos. Toe maar, 1 foto hier om mijn Flickrsite te promoten en dan weer terug aan de Hansa bier in de zon.
