Zekerheid

Een verslaggever gaat met een cameramens op stap om een nieuwsitem te maken, wie heeft dan de leiding? A: de verslaggever  B: de cameraman  C: beide   Nou, C valt natuurlijk af want met 2 kapiteins op het schip kom je de haven niet eens uit. De verslaggever lijkt me de meest voor de hand liggende persoon, omdat hij nu eenmaal de eindverantwoordelijke is over het te draaien werkje. Een cameraman en een editor bieden hem de faciliteiten om tot een eindproduct te komen, gelijk de fotograaf en bijvoorbeeld de drukker bij de krant. Je mag dan ook verwachten van een echte televisiejournalist dat deze dan ook sturing zal geven aan de rest van de medewerkenden. Nu leert de praktijk al snel dat een cameraman, nadat deze is ingepraat over het onderwerp, op eigen initiatief het basismateriaal zal maken. Enige vorm van creativiteit niet schuwend, mits zulks door de journalist gewenst wordt. Er zijn ook verslaggevers die het fijn vinden om om ieder shot of uitsnede te vragen, ook prima. Nog mooier zal het zijn wanneer de verslaggever de grote cineast gaat uithangen, hij weet dan precies wat hij wilt zien, en heeft ook alszodanig geproduceerd. Deze laatste is zeldzaam aan het worden, want steeds vaker zie je dat er een grote verantwoordelijkheid bij de cameraman wordt gelegd. Waar het bij veel (regionale) omroepen bijna regel is dat een redactiestagiere na 2 weken al zelfstandig op pad moet kunnen, zie je dat de cameraman de boodschap meekrijgt dat hij haar maar een beetje de goede weg op moet helpen. Dit begint bij het juist vasthouden van een microfoon, en gaat door tot de complete opbouw van het onderwerp. Soms kan dat leuk zijn, om met een onbedorven journalist op stap te gaan. Alles vinden ze mooi, alle ruimte voor creativiteit; de eindredactie vroeg tenslotte om goede, dynamische tv. (loze term alert off) En dan sta je daar bij de zoveelste ganzenmarkt, bloemencorso of anderszins stagemateriaal. Maar vaak moet je in die spaarzame tijd ook nog het vak gaan doceren. 

Meer ervaren journalisten maskeren hun onzekerheid door louter met ervaren cameramensen te willen draaien. Het is opvallend hoe moeilijk het is om beginnende cameramensen te laten werken voor zelfs de eenvoudigste nieuwsprogramma's. Ik ken dit zelf nog uit de tijd dat ik begon, als je eenmaal het vertrouwen van een redactie hebt gewonnen is het makkelijk, maar voordat het zover is... Ik maakte ooit deel uit van een clubje jonge cameramensen die de avondprogramma's verzorgden bij SBS6. We hadden lol, deden ons werk goed en waren dikke maatjes met de presentatoren. Maar toen er ineens een nieuwe cameraman op de vloer kwam, viel er een deken van onzekerheid over het donkere/ blonde presentatieduo. 'Die cameraman hoeven we hier de volgende keer niet meer hoor' was de opmerking die ik de volgende dag hoorde. Zij wisten niet dat dit een veelgevraagd eerste cameraman was, die het werk al deed toen wij nog poep aan de spijlen van onze box smeerden. Maar omdat hij niet vrolijk meedeed met de meligheid was het een slechte cameraman.

Moet je dan van een cameraman verwachten dat hij ervoor zorgt dat de verslaggever van een drol een diamantje maakt? Nee, zeker van een beginnend cameraman verwacht ik dat hij zijn werk eerst maar eens goed verzorgd. Goed beeld, goed audio. Als het kan een creatieve bijdrage, maar van een verantwoordelijk televisiejournalist verwacht ik een helder verhaal, een idee, een motivatie om tot een goed tv-verslag te komen. En natuurlijk help je dan die cameraman een beetje, dat gaat hij later ook doen met jouw stagieres.