Van geitenkaas kreeg ik zo’n rare smaak in mijn mond, dus proeven zou ik niet gaan doen. Bovendien volgde mijn laatst genoten maaltijd niet het gebruikelijke systeem, dus ik was ingewand-technisch wat van slag.
We mochten niet bij het melken van de geiten zijn omdat ze dan kunnen gaan stressen en dat is niet goed voor de smaak. Maar we waren vroeg genoeg op de boerderij om de melk in de ton te zien stromen. Vanaf dat moment volgden we het proces van geitenmelk tot geitenkaas.
De dag ervoor belde de programmamaker me met de vraag of ik geen luchtjes op wilde doen, ook geen deodorant. Dat beinvloed de smaak van de melk, en dus van de kaas... Het zou de warmste dag van het jaar worden, dus als de geitenkaas naar zweet ruikt weet u nu hoe dat komt.
De 470 liter melk gaat in een grote kuip, word verwarmt, bacterien erin, stremsel erbij en 2 uur wachten. Dat is kaas maken in een notendop.
Intussen verlaten we af en toe de kaasmakerij om in het winkeltje en bij de geiten in de stal en buiten te filmen. Dat betekent dat we regelmatig een nieuwe plastic jas, petje en schoenhoesjes moeten wisselen. Ik ben benieuwd in hoeverre het biologische proces dit allemaal compenseert.
We besluiten om ook een interview op te nemen in de stal. Het is een vrije uitloop geiterij, dus het duurt maar even tot 1 van de geiten over haar angst is, en ze komt langzaam dichterbij. Nadat ze mij en het statief uitvoerig heeft besnuffeld besluit ze een hapje te proberen. De smaak valt blijkbaar tegen maar ik blijf wel de rest van het gesprek in gevecht met de hoorns om te voorkomen dat ik of de camera een ram krijgt....
Aan het eind van de opnames, het is dan half 4, moet er nog even uitgebreid geproefd worden van de diverse geitenkazen. Ik moet zeggen dat ik voorzichtig mag concluderen dat ik het best wel lekker vind. Het bleef ook allemaal binnen, dus kocht ik in het winkeltje maar gelijk stukje belegen.. Dat kon ik dan samen met meisje tijdens de tweede helft van Ned-Bra. wegspoelen met bier en wijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten