vrijdag 16 januari 2009

De oude vrouw..

De oude vrouw staat wat onwennig voor de lens van mijn camera, is logisch want in de 80 jaar dat ze nu leeft is het voor het eerst dat ze op tv gaat komen. Ik heb net een microfoontje aan de revers van haar overgooier geklemt, en ze merkt op dat er een probleem is. 'Is de opname in zwart-wit of gaat het in kleur?' vraagt ze... Achter me hoor ik mijn stagiaire zachtjes grinniken. In de auto op de heenweg hadden we het nog over een anekdote van een collega. Deze draaide een filmpje met een dure meneer van de veluwe, en die wilde de video graag in zwart-wit, en of de regisseur daar in de keuze voor de camera even rekening mee wilde houden.



Ik antwoordde dat we het vandaag in kleur zouden doen, en daarop meldde de oude dame dat ze dan even ging omkleden. De overgooier was blauw en dat vloekte met de groene trui eronder. Ik mompelde nog iets over typisch vrouwen, en dat vloeken in het huidige modebeeld onmogelijk is geworden. Maar ze was niet te vermurwen, en ze toog naar de kledingkast voor iets anders. Teruggekomen vingen we aan met de opnamen, mevrouw gaat naar een verzorgingstehuis, en haar boerderij met klassieke houtzagerij schenkt ze aan de plaatselijke hysterische historische vereniging. Een vrolijke veurzitter deed het woord namens deze. Vrolijk omdat hij 3 ribben had gebroken tijdens het vallen op de schaats, stijf van de morfine vertelde de man blij te zijn met dit stuk geschiedenis. De oude mevrouw heeft zelfs nog geen waterleiding, en pompt nog dagelijks, zij het machinaal, het water uit een bron omhoog.



Dit vertelde ze terwijl we na afloop een kopje koffie dronken in het piepkleine keukentje met de gaskachel op 10. Koffie die nog gewoon van gemalen bonen werdt gezet, mét een schepje Buisman voor de smaak. Terwijl we dronken uit het inmiddels weer helemaal in de mode geraakte Boerenbont, zag ik plots alles in zwart-wit. Was het de koffie, of de dingen om me heen die me aan vroeger bij oma van Stenis deden denken. Of was het toch de hitte van de gaskachel? Met de bekende smoes van 'druk, druk, druk, het nieuws wacht niet' zijn we vertokken uit het oude huisje, de vrouw en de veurzitter achterlatend met koffie en Jodekoeken.





We hebben het stukje ook gewoon in kleur uitgezonden



Geen opmerkingen:

Een reactie posten